Italiaans studeren

Gesprek met de biculturele Elisabetta

Wat merkte je van de Italiaanse cultuur bij jouw opvoeding?

Dit kwam onder andere tot uiting in wat wij aten en ook hoe wij aten. Met het avondeten begonnen we vaak met een bordje pasta met een simpele tomatensaus, de primo. Pas daarna kwam de secondo op tafel, dus iets van vlees en groenten. Als andere mensen bij ons kwamen eten, vonden ze de pasta altijd superlekker. Er zaten ook nooit grote stukken groenten in, iets wat vooral kinderen niet zo lekker vinden, maar was echt op z’n Italiaans bereid. Overigens wel vaak gewoon bereid door mijn Nederlandse moeder, die ook goed Italiaans kon koken.

Ik werd wel wat strenger opgevoed dan mijn vriendinnen. Die mochten bijvoorbeeld op jongere leeftijd uitgaan en later thuiskomen. Ook heerste er nog het klassieke en katholieke beeld van eerst trouwen en dan pas het huis uit. Dit heb ik overigens niet zo opgevolgd. 

Ging je als kind vaak naar Italie naar familie?

We gingen heel geregeld naar familie in Italië. De ene keer naar Sicilië, waar mijn vader oorspronkelijk vandaan komt. De andere keer naar Noord-Italië, in Turijn, waar een deel van de familie naartoe is verhuisd. Als we naar Sicilië gingen, was dat altijd een lange rit met de auto van drie dagen. Een arancino op de veerboot naar Sicilië maakte veel goed.  

Wat vond je leuk aan de Italiaanse cultuur dat je de taal wilde gaan studeren?

Ik ben niet tweetalig opgevoed, en op een gegeven moment ervaarde ik dat wel als gemis. Ik wilde heel graag Italiaans kunnen spreken. Tot die tijd kon ik lastig communiceren met mijn familie. Met mijn Italiaanse neven en nichten redde ik me als kind nog wel met handen en voeten, maar toch was het ook wel lastig. En als ooms en tantes iets aan me vroegen, moest ik altijd aan mijn ouders om vertaling vragen. Toch voelde ik me, juist in Nederland, wel deels Italiaans. Ik wilde me meer verdiepen in het land en daarmee in een deel van mijn roots. Verder heb ik het altijd een prachtig land gevonden, de geuren, het eten, het weer, de gebouwen. Allemaal redenen om aan een studie Italiaans te beginnen. 

Wat vind je moeilijk aan de Italiaanse taal?

Toch wel de grammatica. Nu ik het niet zoveel meer spreek, merk ik dat ik veel van die regeltjes vergeten ben. 

Wat maakt het mediterrane dieet voor jou zo speciaal?

Laat ik beginnen met dit: ik hou van eten, vooral van vers en puur eten. De markten in Italië, met al die verse lokale producten, vind ik heerlijk om rond te struinen. Ook de markthal aan de Rambla in Barcelona is een prachtig voorbeeld. Zulke plekken zie je overal in landen rondom de Middellandse Zee. Het mooie is dat je daar heel goed kunt zien welke producten in het seizoen zijn, zelfs in de supermarkt. En dan is er natuurlijk de olijfolie, een product waar ik ook echt van hou en misschien wel het meest iconische product van het mediterraan dieet. Het woord ‘dieet’ is misschien misleidend, want het gaat hier eigenlijk om een voedingspatroon. Dat betekent dat het geen tijdelijke manier van eten is. Naast dat het mediterraan dieet ontzettend lekker is, staat het ook bekend als een van de gezondste manieren van eten, en dat is wetenschappelijk bewezen. Voor mensen met bepaalde aandoeningen, kan dit dieet zelf helpen om klachten te verminderen of soms helemaal te verhelpen. Naast de voeding gaat het ook om de levensstijl in zijn geheel. Denk aan samen eten, stress vermijden, en een goede balans tussen rust en activiteit. Omdat ik er zo enthousiast over ben, ben ik een paar jaar geleden begonnen met een website waarop ik informatie en recepten deel over het mediterraan dieet. Tijdens mijn onderzoek ontdekte ik dat er in Nederland nog niet veel over te vinden was. 

Dus voor iedereen die gezond blijven, of wil worden én de kans zo groot mogelijk wil maken om een vitaal oud te worden: verdiep je eens in het mediterraan dieet! Maar dan wel de traditionele versie: dus niet te veel pizza of grote borden pasta, maar juist vers, onbewerkt, en in bescheiden hoeveelheden.

Wie is je favoriete Italiaanse kok?

Ik weet niet of ik echt een favoriet heb, maar een goede Italiaanse kok vind ik de inmiddels overleden Antonio Carluccio. Hij was echt van de traditionele Italiaanse keuken, dus simpel en puur. Ik kan me ook goed vinden in zijn motto ‘MOF MOF’ wat staat voor: ‘minimum of fuss, maximum of flavour’. 

Wat is je favoriete Italiaanse gerecht?

Artisjokken. Dit is voor mij een gerecht dat mij terugbrengt naar Sicilië. Hoe ik ze ken: de artisjokken worden tussen de bladeren gevuld met een mengsel van o.a. (veel) knoflook, peterselie en chilipeper. Ze worden vervolgens gekookt in water met citroen. Zodra de artisjokken gaar zijn, eet je ze blaadje voor blaadje. Elk blad schraap je af met je tanden. Hoe dichter je bij de kern komt, des te zachter het blad en des te meer je ervan kunt opeten. Je eindigt met het hart van de artisjok dat heerlijk zacht en vlezig van structuur is. Helaas zijn goede artisjokken in Nederland lastig te vinden. En voor echte Siciliaanse cannoli mag je me ook wakker maken!

Wil je meer weten over Elisabetta haar bedrijf? Kijk dan op haar website Mijn mediterrane leefstijl.


Reacties

0 reacties op “Gesprek met de biculturele Elisabetta”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *