In Bergambacht zijn twee supermarkten. De Plus en de Lidl. Wat kun je daar voor Italiaanse producten kopen?. En als er ‘Italiaanse’ dingen zijn, hoe Italiaans zijn die dan eigenlijk? De Nederlandse supermarkt onder de loep. Ik bespreek in dit blog verschillende producten van de PLUS: pasta, tomatensaus en olijfolie. Daarnaast kijk ik naar de Italiaanse producten van de Lidl. Om ten slotte te eindigen met een proef op de som. Proef ik de verschillen zelf?
De Plus: Pasta.
Allereerst het belangrijkste ingrediënt onder de loep dat Nederlanders het meeste eten. Bij de Plus hebben ze verschillende merken pasta. Daarbij blijkt dat de Plus zich richt op de Nederlandse markt en niet zo haar best doen om Italiaanse kwaliteit naar Nederland te brengen. Grand’Italia is volgens mij geen Italiaans merk. Het is een Nederlandse fabrikant die haar merk een Italiaanse naam heeft gegeven om zich zo te associëren met Italiaanse kwaliteit. Ik ga nu een beetje op de Keuringsdienst van Waarde – toer.
Bij de Plus hebben ze dus wel veel soorten volkorenpasta (niet te eten, maar wel gezond) in verschillende merken. Dat is ook een soort consument die ze daarmee aan willen spreken. Ook hebben ze glutenvrije pasta. Ook in Italië zijn er steeds meer mensen die volkorenpasta en glutenvrije pasta eten. Je moet daarvan houden, ik vind dan dat je er echt iets voor over moet hebben om gezond te eten. Volkorenpasta smaakt trouwens erg naar de meelwormenpasta die ik ooit maakte. Als je écht iets over wilt hebben voor je gezondheid en milieu welzijn. Go all the way en omarm die proteinen.
De Plus: tomatensaus
Van de tomatensaus hetzelfde laken een pak. Weer is Grand’Italia veel aanwezig. Sugocasa, bolognese saus, piccante saus, basilico saus. Ik vertrouw ze niet. Er zit veel suiker en zout in. Wat ik in Italie heb geleerd: probeer een puur product te nemen. Zonder toegevoegde suikers en zouten en dergelijke. Een beetje conserveringsmiddel/citroenzuur zul je niet aan kunnen ontkomen, maar wantrouw de smaakmakers. Daar zitten commerciële bedrijven achter die azen op het allerslechtste versie van jezelf, voor je craving naar zout en zoet. Maar je kunt beter! Hetzelfde geld voor de Bertolli sauzen. Wel Italiaans, maar ook commercieel en veel suiker en zout. Ook zijn er pastasauzen van het huismerk Oké en de Italiaanse CIRIO sauzen. Als je een goede tomatensaus wil raad ik goedkoop een blik naturel tomaten aan. Zonder smaakjes. Ik denk overigens dat het een kwestie van tijd is voordat die grote pastasaus fabrieken ook minder zout en suiker in hun producten gaan gebruiken. Het is toch een trend om je voor te laten staan op gezonde producten.
De Plus: olijfolie
Ik organiseerde vorig jaar een olijfolieproeverij, gegeven door expert Gregor Christiaans. Die liet weten dat olijfolie een beetje bitter en fruitig mag smaken en lekker mag ruiken. Je kunt zeggen: vakgebied voor snobs, want het is inderdaad vaak zo dat je betaald voor kwaliteit maar sommige merken worden duur verkocht en dan heb je nog geen kwaliteit. Christiaans vergeleek veel supermarkt olie met lampolie. Het is aan te bevelen een keer een workshop bij hem te volgen, dan leer je de verschillende smaken proeven. Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik ook niet voor 10 euro de liter een olijfolie koop. Dat is niet haalbaar als je ook een hypotheek hebt die je ooit af wilt betalen. Laat je echter niet verleiden door Italiaanse namen van olijfolie of door het opschrift ‘made in italy’ of ‘extra vierge’. Zegt vaak niks. Bij de Plus hebben ze olie van huismerk Oké en Plus olijfolie plus Italiaanse merken Bertolli, Caparelli en Monini
Wil je nu naar de plus rennen?
De Lidl: Italiaanse weken
Wat leuk is bij de Lidl is dat ze soms Italiaanse weken hebben. Ze hebben dan allemaal producten van het merk ‘Italiamo’ die je normaal niet gesproken niet kunt vinden in de Nederlandse supermarkten. Zoals amarenen kersen, Italiaanse nougat, grissini, pistache ijs of cantuccini. Ooit las ik eens een recensie over champagnes van een gerenommeerde kenner (volgens mij was het Hamersma) die vond dat een bepaalde spumante of wijn van de Lidl zo goed was. Hier zou je je moeten bekwamen in het proeven van champagne of spumante. Je hebt de supermarktwijngids die je kunt gebruiken voor het aanschaffen van een goede kwaliteitswijn. Wat wel jammer is, is dat ik er niet achter kan komen wanneer de Italiaanse weken zijn. Je moet er toevallig op stuiten.
De proef op de som:
Terwijl ik dit artikel schreef kwam ik er achter dat het nog niet zo makkelijk is kwaliteit te beoordelen. Als zoveel merken discutabel zijn door hun strategieën van Italiaanse namen, toevoegen van beproefde smaakmakers, of ‘made in Italy’ labels proef ik, docent Italiaans het verschil tussen een Lidl gerecht, een Nederlands A merk, een Nederlands B merk en een écht Italiaans merk dan zelf eigenlijk wel wat kwaliteit is? Lidl heeft een geheel eigen lijn van producten die niet zo gericht zijn op de Nederlandse markt en de Nederlandse consument. Dat schijnt ook uit te maken, heb ik ooit eens gehoord bij de Keuringsdienst van Waarde.
Ik kocht daarom bij de Plus drie soorten tomaten in blik/pak en drie soorten spaghetti. En ik kocht spaghetti en tomatensaus bij de Lidl. Ik maakte vier borden. De meningen waren verdeeld over welke het lekkerste was, maar de pasta met de saus van de Lidl kwam er als beste uit. (samen een euro voor het pak 500 gram spaghetti & blik pomodori pelati). De saus van Grand’Italia vond ik vrij zout, de saus van Cirio vrij zoet. De pasta van de PLUS was slap en futloos en niet al dente te krijgen en de tomatensaus waterig.
Welke pastamerk en welke tomatensaus gebruik jij eigenlijk?
Wil je Italiaan worden? Lees dan dit blog! Denk je dat Italiaans in Nieuwpoort beter is? Lees dan dit blog!